Sobrang galit si Topacio matapos ang controversial na pasya ng Supreme Court hinggil sa impeachment case ni Sara. Ipinahayag niya ang matinding pagkabahala at galit na magdulot ng hindi inaasahang hakbang na maaaring ikagulat ng marami. Ayon sa kanyang pahayag nang walang pagbibigay rin ng detalyadong plano, nitong nagdaang linggo ay nagbanta siya sa pamamagitan ng malakas na tono at direktang mensahe, nagsabing hindi makakatulog nang payapa ang sinumang nakialam sa desisyon.

Atty. Topacio to Justice Carpio: Palpak ka pa rin - YouTube

Hindi biro ang mensaheng naglalaman ng ganoong antas ng emosyon at determinasyon. Isa siyang respetadong personalidad at hindi basta-basta nagbabanta nang walang kabuluhan. Marami ang nagtatanong kung ano ang tunay niyang intensyon, kung hanggang saan ang kanyang kakayanan, at kung ano ang magiging epekto nito sa pampublikong imahe ng mga taong sakop ng imbestigasyon. Habang lumalalim ang usapin, patuloy na dumadami ang haka-haka hinggil sa posibleng “hakbang” na kanyang banggit—kung ito ba ay legal na aksyon, media campaign, investigasyon, o ibang uri ng pampersonal na paghihiganti.

Sa isang timerong press statement, sinabi ni Topacio na hindi niya matatanggap ang anumang pagpapanukala na aniya’y labag sa proseso ng hustisya at karapatan ni Sara bilang indibidwal. Ngunit hindi malinaw kung siya ba ay maglulunsad ng pagtuligsa laban sa mga involved na opisyal, maghahain ng evidence, o pipiliin ang mas dramatikong paraan ng pagkontra. Ito’y nagdulot ng matinding spekulasyon dahil ang mga tao ay alam na si Topacio ay may access din sa taong kapangyarihan at impormasyon. Kaya’t ang banta niya ay hindi simpleng biro.

May mga nagpahayag ng takot na baka ang hakbang ni Topacio ay humantong sa pagbubunyag ng mga lihim o scandalo—mga dokumento, videos, o testimonya na maaaring humantong sa mas malaking kontrobersya. Ang ideya na may nakatagong impormasyon na magbabago ng takbo ng naratibo ay nakatuyot ng atensyon ng publiko. Lalo na’t ang social media ay puno ng blind items, anonymous leaks, at mga insinuation na maaaring magpatindi ng tensiyon.

Samantala, si Sara ay tila nananatiling tahimik. Wala pang opisyal na sagot sa banta ni Topacio, at ang kanyang mga tagapagsalita ay hindi nagpahayag ng anumang kontra-pahayag. Ito’y nagpaigting sa usapin—baka nga’y may natatagong lakad na pinipili munang huwag ilantad dahil sa taktika, o kaya’y may personal na kadahilanan kung bakit hindi agad nagrereact si Sara. Maaari rin na pinaplanuhan niya ang magiging tugon—detalyado, lehitimo, at sa tamang oras.

Lalo nang lumala ang tensiyon nang may ilang lokal na opinyon leader at eksperto sa batas ang nagbigay ng kani-kanilang pananaw. Ayon sa ilang abogado, kung may opisyal na dokumentadong banta, puwede itong magamit ni Sara bilang pundasyon para sa legal na aksyon, gaya ng defamation suit o restraining order. May nagsabi rin na kung si Topacio ay lumampas sa legal na hangganan, maaaring makaapekto rin ito sa kanyang kredibilidad. Samantalang, may mga antropologo at sociologist na nag-obserba na ang ganitong klase ng banta sa pampublikong ilaw ay madalas nagiging bahagi ng “power play” sa mga politikal na labanan at maaaring hikayatin ang suporta o tumindi ng kontrobersya.

Hindi rin maikakaila na may mga grupo sa labas na interesadong magpasimula ng narrative war. Sa bawat tweet, post, o artikulo na umiikot sa social media at news sites, mas lalong lumiit ang puwang sa pagitan ng opinyon at katotohanan. Ang itinakdang hakbang ni Topacio, maging totoo man o hindi, ay sapat nang ma-constrain ang kilos ni Sara at ng kanyang kampo, dahil palaging nasa anticipation ang publiko: “ano nga ba ang posibleng mangyari?”

Lumipas ang ilang araw at tila wala pang konkretong aksyon si Topacio—walang inilabas na dokumento, walang press conference na nagpatuloy sa banta. Ngunit ang takot at speculation ay hindi bumitaw. Ang imbalance ng impormasyon—nakikita ng lahat ang banta, pero walang malinaw na detalye—ang pinaka-epektibong estratehiya para makuha ang pansin at power advantage.

 

Sa huli, nananatiling palaisipan ang tunay na intensyon ni Topacio. Hanggang kailan niya pahihintulutan ang suspense? Kailan sasabihin ang detalye ng banta? At paano tutugon si Sara—lalabano ba siya nang legal at lehitimo, o pipiliin ang tahimik at stratehikong pag-iwas? Ang kanyang susunod na hakbang ay magtatakda ng maraming susog sa political narrative ng bansa, at maaari ring magbunga ng epekto sa hustisya, pananagutan, at pananaw ng publiko.

Sa ganitong klima ng kawalan ng katiyakan, isang realidad ang lumilitaw: hindi lamang kasangkot ang dalawang personalidad—si Topacio at si Sara—but the entire system of justice and public trust. At sa dulo, ang anino ng imposed tension ang siyang maaaring mag-uwi ng malaking pagbabago.