Sa likod ng mga kamera at palakpakan ng entablado, may mga kwentong hindi laging nabibigyan ng liwanag—mga kwentong hindi tungkol sa kasikatan, kundi sa katahimikan ng puso.

Isa sa mga kwentong ito ang patungkol sa huling habilin ng yumaong beteranong aktor na si Ricky Davao sa kanyang dating asawa at kaibigang si Jackie Lou Blanco.

Ang kanilang istorya ay hindi isang tipikal na kwento ng pag-ibig na nagwawakas sa kasalan, o isang trahedyang puno ng sama ng loob at pagtatapos.

Sa halip, ito ay isang mabuting halimbawa ng paggalang, pagtanggap, at wagas na pagmamalasakit—kahit matapos ang kanilang pagsasama bilang mag-asawa ay nagtapos na sa legal na paraan.

Si Ricky Davao ay hindi lamang isang kilalang aktor sa pelikula at telebisyon. Siya ay isang haligi ng sining sa Pilipinas—isang artistang may lalim, disiplina, at paninindigan sa kanyang ginagawa.

Sa likod ng kanyang matatag na personalidad bilang artista, isa rin siyang mapagmahal na ama at dating asawa.

Kahit naghiwalay na sila ni Jackie Lou, hindi nawala ang koneksyon nilang dalawa—lalo na sa aspeto ng pagiging magulang. Pinili nilang panatilihin ang respeto at komunikasyon sa isa’t isa, alang-alang sa kanilang mga anak, at sa anumang pinagsamahan nilang dalawa.

Nang lumala ang kondisyon ni Ricky Davao sa mga huling buwan ng kanyang buhay, ipinaabot niya kay Jackie Lou Blanco ang isang personal at mabigat na habilin: ang maging tagapagtaguyod ng kanilang mga anak, at tagapangalaga ng mga naiwan niyang yaman at alaala.

Hindi ito isang obligasyon na basta-basta, kundi isang tanda ng malalim na tiwala at respeto.

Ayon sa malalapit na kaibigan ng aktor, si Ricky ay tahimik ngunit malinaw sa kanyang mga habilin. Isinulat at isinayos niya ang mga legal na dokumento upang tiyakin na ang kanyang mga anak ay hindi mapapabayaan—at si Jackie Lou ang kanyang piniling panghawakan ng mga ito, sa kabila ng kanilang hiwalayan.

Ito’y isang hakbang na ikinagulat ng ilan ngunit kinahangaang tunay ng marami. Ipinakita nito na ang pagtitiwala ay hindi natatapos sa papel ng kasal, kundi umaabot pa sa mga sandali ng kahinaan at pamamaalam.

Sa isang panayam, inamin ni Jackie Lou na nabigla rin siya sa bigat ng responsibilidad. Ngunit hindi siya nagdalawang-isip na tanggapin ito—hindi lamang bilang ina, kundi bilang dating kabiyak at kaibigan.

“Maraming pinagdaanan si Ricky. At alam ko kung gaano niya kamahal ang mga anak namin. Kung ito ang huling tiwala niya sa akin, hindi ko ito bibiguin,” pahayag niya.

Hawak ni Jackie Lou ang mga dokumento at ilang personal na sulat na iniwan ni Ricky. Laman ng mga ito ang mga tagubilin kung paano pangangasiwaan ang mga ari-arian, pati na rin ang mga mensahe para sa kanilang mga anak—mga paalalang puno ng pag-ibig, at gabay para sa kanilang hinaharap.

Hindi ito isang kwento ng kayamanan o intriga, kundi isang kwento ng tunay na pagmamahal na walang hinihinging kapalit. Mula sa pagiging mag-asawa, naging magkaibigan; at sa huli, naging tagapagtanggol ni Ricky si Jackie Lou sa mga huling yugto ng kanyang buhay.

Ang ganitong klase ng relasyon ay bihirang-bihira sa industriya kung saan ang intriga, selos, at inggit ay karaniwang laman ng balita.

Ngunit ipinakita nina Ricky at Jackie Lou na may mga pag-iibigan na kahit nagwakas ay hindi kailangang maging mapait. Na may mga haligi ng pagmamahal na nananatili kahit nag-iba na ang anyo ng relasyon.

Ang kanilang kwento ay naging inspirasyon sa maraming pamilyang Pilipino—na sa gitna ng lahat, dapat laging manaig ang respeto at malasakit.

Sa panahong maraming pamilya ang winawasak ng sama ng loob at pride, ang kwento nina Ricky at Jackie Lou ay paalala na ang tunay na yaman ay matatagpuan sa pagpapatawad at pagkakaisa.

Hindi rin lingid sa kaalaman ng marami ang kabutihang-loob ni Ricky sa kanyang mga kasamahan sa industriya. Maraming kabataang artista ang kanyang ginabayan, at ilang proyekto ang kanyang isinakripisyo upang mabigyang daan ang mas bata at mas nangangailangang talento. Ang kanyang buhay ay hindi lamang alay sa sining, kundi sa paglilingkod sa kapwa.

Ngayong siya’y pumanaw na, hindi lamang mga pelikula at seryeng kanyang nilahukan ang kanyang iniwang pamana.

Iniwan niya ang kwento ng isang lalaking hindi natakot magmahal muli, kahit wala nang label; isang ama na hindi iniwan ang kanyang tungkulin; at isang kaibigan na tapat hanggang huli.

Sa kanyang katahimikan, mas narinig ang kanyang boses. Sa kanyang paglisan, mas nakita ang lalim ng kanyang pagmamahal. At sa kanyang huling habilin, mas naramdaman ang tunay na kahulugan ng pagtitiwala.

Ang kwento ng huling habilin ni Ricky Davao kay Jackie Lou Blanco ay hindi isang simpleng balita. Ito ay salamin ng isang mas malalim na mensahe: na ang tunay na pagmamahal ay hindi nauubos, at ang pagtitiwala ay isang kayamanang hindi matutumbasan ng anumang materyal na bagay.

Sa mata ng publiko, si Ricky Davao ay isang Superstar. Ngunit sa mga pusong naiwan niya, isa siyang ama, kaibigan, at huwarang tao—na kahit sa kanyang huling sandali, pinili ang pagmamahal kaysa sa alitan, at ang kapayapaan kaysa sa galit.

At para kay Jackie Lou Blanco, ang kanyang tahimik ngunit matapang na pagtanggap sa habilin ay patunay ng isang pusong marunong magmahal hanggang sa dulo.