Sa loob ng makapal na pader ng Luminarian Grand Palace, kung saan nagtatagpo ang kapangyarihan, takot, at ambisyon, nag-uumapaw ngayon ang tensyon na hindi pa nasaksihan sa kasaysayan ng Republika ng Lumeria. Nagsimula lamang ito sa maiikling bulungan, malamig na tinginan, at kakaibang katahimikan sa mga hallway na dati’y puno ng yabag ng mga opisyal at sundalo. Ngunit ngayon, ang katahimikan ay tila nagbabadya ng unos. At ayon sa mga ulat na kumakalat sa buong kabisera, maaaring nasa bingit mismo ng pagguho ang administrasyon—hindi dahil sa isang panlabas na banta, kundi dahil sa mismong puwersang dapat sumuporta rito.

Isang anonymous na tagapayo na may mataas na ranggo ang nagsabing, “Hindi namin alam kung saan magsisimula. Pero malinaw na may namumuong malaking puwang sa pagitan ng Palasyo at ng puwersang inaasahan nitong sandigan.” Hindi niya sinabi kung anong puwersa, pero imposible nang pagtakpan: malinaw na tumutukoy siya sa Central Lumerian Armed Forces (CLAF)—ang pinakamakapangyarihang institusyon sa bansa, at noo’y itinuturing na pinakamalalim na kakampi ng pamahalaan.

Ayon sa mga impormante na hindi pinangalanan, may mga palihim na pagpupulong ang ilang heneral sa loob ng tatlong linggo, na ayon sa kanila ay “nagpaplano ng muling pagtatasa sa kanilang paninindigan” sa pamumuno ng Pangulong Arden Valmer, ang ika-27 lider ng Lumeria. Sa simpleng salita, tinatanong nila ngayon kung dapat pa ba nilang suportahan ang punong ehekutibo.

Sa mga ordinaryong mamamayan, maaaring pakinggan itong parang karaniwang politika lamang. Ngunit para sa mga nakakaalam, ang posibilidad na umurong ang suporta ng militar ay itinuturing na pinakamalaking panganib sa kasalukuyang administrasyon. Hindi ito usaping pulitikal lamang—ito ay puwedeng mauwi sa isang pagbabago ng direksiyon ng buong bansa.

Simula nang maging Pangulo si Valmer tatlong taon na ang nakalilipas, ipinangako niya ang “Bagong Liwanag,” isang malawakang programa para pagtibayin ang ekonomiya, sugpuin ang katiwalian, at palakasin ang seguridad. Ngunit ayon sa ilang analyst, ang mismong paraan ng kanyang pamumuno ang nag-udyok ng tensyon sa pagitan ng Palasyo at ng militar. Ilang heneral ang sinasabing hindi nagustuhan ang biglaang paglipat ng kapangyarihan mula sa Armed Forces tungo sa bagong Civilian Intelligence Bureau (CIB) na itinatag ni Valmer.

Ang CIB ang ngayon ay may kapangyarihan sa surveillance, anti-corruption operations, at ilang critical national security tasks—mga tungkuling dating hawak ng militar. At dito nagsimula ang alitan.

Ang Lihim na Memo

Noong nakaraang linggo, kumalat ang isang sinasabing classified memo mula sa Office of Strategic Communications. Hindi napatunayan ang pagiging tunay nito, ngunit ang nasasaad ay nakapagpabagsak ng panga ng marami: “The CLAF High Council expresses its grave concerns about the President’s decisions that undermine national stability and security protocols.”

Bagama’t walang kumpirmasyon mula sa Palasyo o sa militar, ang balitang ito ay nagpasiklab ng mga haka-haka. May iba na nagsasabing simula pa lamang ito. May mga tagaloob na nagkuwento na ilang yunit ng militar ay “nag-aalinlangan” sumunod sa ilang direktiba mula sa Palasyo, at may ilan na raw na tumangging lumahok sa mga operasyon ng CIB.

Isang source mula sa loob ng Palasyo ang nagkuwento: “Noong una, tahimik lang ang lahat. Pero nang lumabas ang memo na ‘yun, parang sumabog ang buong gusali. Hindi makapaniwala ang staff. May mga opisyal na takot magsalita. May mga umiwas na agad sa mga sensitibong pulong.”

Ang Misteryosong Pagkawala ni General Kael Durnas

Sa gitna ng rumormong pangungurong ng suporta, biglang nawala sa publiko si General Kael Durnas, isa sa mga pinaka-respetadong lider ng militar na kilalang malapit kay Pangulong Valmer noong unang taon ng kanyang termino. Huling nakita si Durnas sa isang defense summit tatlong linggo na ang nakalilipas, ngunit mula noon, wala nang nakaalam kung nasaan siya.

Ang opisyal na pahayag ng militar: si General Durnas ay “nasa medical leave.” Ngunit ayon sa ilang insiders, hindi ito totoo. Ang iba’y naniniwala na siya’y either inilipat sa isang secure location o nagtatago para iwasan ang CIB, na umano’y nag-iimbestiga sa kanya dahil sa “paglabag sa confidentiality protocols.”

May isang high-ranking source ang nagsabi: “Kung talagang nasa medical leave siya, bakit walang medical bulletins? Bakit walang kahit isang litrato? Bakit puro ‘no comment’ ang mga opisyal?”

Sa kawalan ng sagot, lalo pang gumulo ang isip ng publiko. Ang pagkawala ni Durnas ay nakikita ng marami bilang simbolo ng lumalalim na crack sa pagitan ng militar at Palasyo.

Ang Hatinggabi sa Palasyo

Isang dramatikong pangyayari ang naiulat ng isa pang insider: isang hatinggabi raw, pasado ala-una, nagkaroon ng emergency meeting ang Pangulo kasama ang tatlong pinakamalalapit niyang opisyal—ang Chief of Staff, ang National Security Adviser, at ang Director ng CIB.

Ayon sa source, hindi ito ordinaryong pulong. Tumagal ito ng halos apat na oras at may mga sandaling halos sumigaw ang dalawang opisyal. Hindi raw marinig lahat, ngunit ang ilang linya ay malinaw na naitanong: “Nasaang panig ka ba talaga?” at “Kung hindi natin sila kausapin ngayon, baka wala na tayong magawa bukas.”

Nang matapos ang pulong, hindi sumabay lumabas ang Pangulo. Umupo raw siya mag-isa sa gitna ng malaking conference table, may hawak na isang sobre, at paulit-ulit na binubuksan at sinasara ang button ng kanyang fountain pen. Ilang staff ang nagsabing hindi siya kumain ng almusal kinabukasan.

Ang Madiing Pagbabala ng Dating Heneral

Samantala, isang retired general, si Heral Vascen, ang nagbitaw ng pinakamainit na pahayag sa isang panayam: “Kung totoo ang mga balita na hindi na naniniwala ang ilang opisyal sa direksiyon ng bansa, hindi ito simpleng issue ng politika. Ito ay issue ng katatagan. At kapag hindi na kumikilos ang puwersang dapat maging tagapagtanggol, delikado ang Republika.”

Hindi niya tahasang sinabi na nagbabalak ang militar ng anumang radikal na hakbang, ngunit ang tono ng kanyang boses ay malinaw na may babala.

Ang ‘Ghost File 27’

Sa kasagsagan ng mga usap-usapan, isang bagong elemento ang lumutang: isang sinasabing “Ghost File 27.” Hindi malinaw kung ano ito, ngunit ayon sa mga tsismis, ito raw ang dokumentong naglalaman ng mga ulat ukol sa katiwalian, anomalya, at mga lihim na operasyon ng ilang opisyal sa Palasyo at militar.

May ilang nagsasabi na hawak ito ng CLAF. May iba namang naniniwalang nasa kamay na ito ng CIB. Ngunit ang pinakakilabot-kilabot na bersyon: wala raw sa kamay ng pamahalaan ang nasabing file—nasa kamay daw ito ng isang grupong tinatawag na Assembly of Dawn, isang shadow organization sa Lumeria na matagal nang tsinitsismis ngunit walang nakapagpapatunay ng kanilang pag-iral.

Kung totoo man ito, nakakatakot isipin ang epekto. Ang isang dokumentong naglalaman ng mga lihim ng bansa, kontrolado ng isang hindi kilalang grupo, ay maaaring magpabagsak ng sinumang lider.

Ang Tumitinding Takot ng Mga Mamamayan

Sa kabisera, ramdam na ramdam ang takot. Ang mga kalsada ay puno ng checkpoint. Ang mga tao ay nagkukumpulan sa mga café at maliliit na tindahan, tahimik na nag-uusap tungkol sa mga balita. May mga nagsasabing mas tumitindi ang presensiya ng CIB sa mga lungsod, habang ang militar naman ay tila nagbabalik ng kanilang mga tauhan mula sa border regions nang walang paliwanag.

Ang ilang negosyante ay tumigil sa paglalabas ng puhunan. Ang mga eskwelahan ay nag-iingat sa pag-organisa ng malalaking pagtitipon. Ang mga ospital ay nagkakaroon ng contingency plan. Wala pang opisyal na krisis, pero ang takot ay parang usok na dahan-dahang pumapasok sa bawat bintana.

Ang Pinakabagong Paglilihi ng Misteryo

Kagabi lamang, may lumabas na bagong balita: nakita raw ang tatlong high-ranking generals na pumasok sa isang abandonadong lumang gusali na dating ginamit bilang training facility ng militar. Ang pasok nila ay hatinggabi. Wala silang kasamang tauhan. Walang media na pinapasok. At hanggang ngayon, hindi pa sila lumalabas.

May isang saksi ang nagkuwento: “May dala silang makapal na folder. Hindi ko alam kung ano. Pero takot na takot ang itsura nila. Parang may sinusugal na napakalaking bagay.”

Ano ang Kinabukasan ng Republika?

Sa ngayon, hindi pa rin malinaw kung totoo ang mga balita tungkol sa pagkawala ng suporta ng militar kay Pangulong Valmer. Ang mga opisyal ng Palasyo ay nananatiling tahimik, habang ang publiko ay naghihintay ng anumang pahayag. Ang militar naman ay nagtatago sa likod ng mga linyang “all systems normal.”

Ngunit may isang bagay na alam ng lahat: ang katahimikan ay hindi palatandaan ng kapayapaan. Sa Republika ng Lumeria, ang katahimikan ay palatandaan na may iniingatang pagsabog.

At kapag sumabog ito, walang nakakaalam kung sino ang una—at huling—tatamaan.