Sa gitna ng ingay at bilis ng social media, may mga kuwento pa ring tumatagos sa sikmura—mga kuwentong hindi gawa-gawa para lamang magpasikat, kundi totoong dinadala ng isang taong hirap nang huminga dahil sa bigat ng problema. Isa sa mga kuwentong ito ang biglaang pagputok ng video ni Mima Alicia, kilalang PBBM vlogger at kaibigan ng maraming content creators, kung saan siya ay makikitang umiiyak, nanginginig, at nauubusan ng salita habang inihahain ang mga nangyari sa kanya.

PBBM VLOGGER NA SI MIMAA ALICIA GRABE PALA ANG NANG YARE!

Hindi sanay ang mga nakakakilala kay Mima na makitang ganito siya. Sa personal, masayahin siya, madaldal, at madalas na nagbibigay ng good vibes. Kaya nang kumalat ang video na in-upload ni Ball Pointman 2, marami ang nabigla. Sa video, isinalaysay ni Mima kung paano umano siya sinaktan, hinarass, at hanggang ngayon ay patuloy pa ring ginugulo ng kanyang ex-partner. Sa gitna ng lahat ng ito, napuno na raw ang kanyang katawan ng pasa, nasira ang kanyang mga gamit, at pati ang kanyang mental health ay unti-unting bumigay.

Isang malinaw na pagkakataon ito para muling pag-usapan ang hindi dapat ipinagsawalang-bahala—ang patuloy na pagtaas ng kaso ng physical at emotional abuse, lalo na sa mga kababaihan.

“Ako na nga ang nabugbog, ako pa ang ginugulo.”

Ito ang pinakamabigat na linya na binitawan ni Mima. Ayon sa kanya, matapos ang pisikal na pananakit, kinuha raw at sinira pa ng dating kasintahan ang kanyang mga cellphone. At kahit tapos na raw ang relasyon, hindi pa rin umano siya tinatantanan. Pati ang kapwa niyang vloggers na walang kinalaman sa isyu ay nadadamay na dahil umano sa ginagawang fake accounts at paninira.

Habang umiiyak, ibinunyag ni Mima na ilang ulit na raw siyang sinaktan, hinila ang buhok, at pinahiya. Pilit niyang tiniis ang lahat, umaasang magbabago ang sitwasyon. Ngunit sa dulo, natuklasan na ang dating partner niya rin umano ang nagpakalat ng kung ano-anong maling impormasyon, pati mga video na ikinakabit sa kanya kahit hindi siya ang babaeng nasa mga iyon.

Sa gitna ng pag-amin niya, ibinahagi rin ni Mima ang mas mabigat na katotohanan: palala nang palala ang kanyang depression. Lumobo raw ang bilang ng gamot na iniinom niya, at minsan, dumadating ang puntong gusto na niyang sumuko dahil sa sobra-sobrang pahirap na nararanasan.

Ang ganitong mga salita ay hindi simpleng rant. Hindi ito drama. Ito ay sigaw ng isang taong desperadong humihingi ng tulong.

“Hindi ko alam kung bakit hindi niya ako matantanan… tapos na kami.”

Nakakabahala ang mga ganitong pangyayari. Nakakapikon, nakakaiyak, nakakapanghina—lalo na kung alam mong wala namang ginagawang masama ang tao para maranasan ito. Sa pagsasalaysay ni Mima, lumalabas na hindi lang pisikal na pananakit ang naranasan niya, kundi emotional at psychological abuse na mas madalas ay mas tahimik ngunit mas matindi ang sugat na iniiwan.

Dagdag pa niya, may atraso raw ang pamilya ng ex sa kanya—umaabot umano sa P325,000 na hindi pa nababayaran. Sa halip na resolbahin ang utang, paninira pa raw ang ibinabalik sa kanya. At sa kabila ng lahat, wala raw siyang ibang hangad kundi tahimik na buhay.

Pero minsan, ang tahimik na pag-alis ay hindi sapat para tumigil ang isang taong ayaw mong makalaya ka.

Ang payo ng mga nakatatanda sa eksena: “Huwag palampasin. Diretso presinto.”

Sa pagtalakay ni Krisul, isa rin sa mga vloggers na nakakakilala kay Mima, malinaw niyang ipinaalala sa mga kababaihan—huwag matakot. Huwag manaig ang hiya. Huwag hayaang lumampas ang 24 oras kung may pananakit na naganap.

Ayon sa kanya, sa oras na may umiiyak na babae sa presinto at nagre-report ng pananakit, may karapatan ang pulis na arestuhin ang nambugbog kahit walang warrant. Ang mahalaga ay mabilis na aksyon, malinaw ang ebidensya, at hindi nagpapabukas-bukas.

Napakahalaga ng ganitong impormasyon. Maraming kababaihan ang natatakot mag-report dahil sa hiya, takot, at pag-asa na baka magbago pa ang nang-aabuso. Ngunit ang katotohanan? Sa maraming kaso, habang paulit-ulit na pinapatawad ang nananakit, lalo itong lumalakas ang loob.

Alicia Meow là ai? Sự nghiệp của nữ xạ thủ A Lý bắn PUBG | 35Express

Ang tanong na dapat itanong ng lahat: Kailan pa ba titigil ang ganitong klase ng abuso?

Kung paanong ang katawan ni Mima ay puno umano ng pasa, ganyan din karami ang babaeng lumalapit sa mga kaibigan pero hindi makapagsumbong sa pulis. Maraming nagdurusa nang tahimik dahil iniisip nilang normal lang ang selos, pagsigaw, o pananakit. Marami ang naniniwalang habang mahal mo ang isang tao, kailangan mong tiisin.

Ito ang pinakamaling aral na natutunan ng maraming Pilipina.

Hindi pagmamahal ang pananakit.
Hindi pagsasakripisyo ang pananahimik habang binabastos ka.
Hindi relasyon ang paulit-ulit na paghingi ng tawad at pagbalik na parang walang nangyari.

Sa pahayag ni Krisul, malinaw niyang sinabi: Kapag sinaktan ka, lalo na nang paulit-ulit, iwan mo na. Huwag mo nang hintayin na ikaw pa ang mapahamak o mamatay.

Ito ay realidad. Walang halong arte. Maraming kababaihan ang namatay sa kamay ng partner na dati ay “mabait naman.” Marami ang inabuso dahil akala nila “minsan lang naman.”

Hindi minamahal ang sinasaktan. Hindi mo kayang mahalin ang isang taong kinatatakutan mo.

Para kay Mima at sa lahat ng kababaihang dumaan sa ganito: Hindi kayo nag-iisa.

Ang kwento ni Mima ay kwento ng napakaraming babae sa bansa. Kung may dapat man tayong matutunan dito, ito ay ang pagiging bukas ng publiko sa pag-unawa sa mga biktima. Hindi ito panahon para sisihin sila—hindi panahon para mag-comment ng “Dapat umalis ka na kasi noon pa.” Madali sabihin yan kapag hindi ikaw ang nasa sitwasyon.

Ang kailangan nila ay suporta, hindi pangungutya. Ang kailangan nila ay tulong, hindi paghusga.

Sa video ni Mima, makikita ang isang taong pagod na, sugatan, at desperadong kumawala. Ngunit nakatayo pa rin siya. At ang bawat babaeng kagaya niya ay may karapatang lumaban, tumahak sa bagong simula, at tuluyang makalaya mula sa pananakit—pisikal man o emosyonal.

Paalala sa publiko: Walang relasyon, walang pagmamahal, at walang dahilan sa mundo ang nagbibigay karapatan sa isang tao para manakit.

Kung totoong mahal ka, hindi ka bubugbugin.
Kung totoong mahal ka, hindi ka sisirain.
At kung totoong mahal mo ang sarili mo, hindi mo hahayaang paulit-ulit kang abusuhin.

Sana ang paglabas ni Mima ng kanyang kuwento ay magsilbing mata para sa lahat—na minsan, ang pinaka-matapang na hakbang ay ang umalis sa maling relasyon, kahit gaano mo pa kamahal ang tao.

Kung ikaw ang nasa ganitong sitwasyon, tandaan mo: May presinto. May batas. May taong handang tumulong. At may buhay na naghihintay sa’yo—buhay na wala ang taong nanakit.