Sa paglipas ng panahon, marami ang nakalimot sa dating child wonder ng The Voice Kids na si Angelico “Echo” Claridad. Ngunit sa likod ng katahimikan at pagkilala na tila naglaho, may isang bagong yugto ng kanyang buhay at karera ang unti-unting naiipopular muli — mas matatag, mas malalim, at kakaiba. Ang kwentong ito ay hindi lamang tungkol sa pagbabago ng anyo o ng boses, kundi sa ebolusyon ng isang bata patungo sa mas mahinuhang artista, influencer, at persona na may bagong paninindigan.

Noong una siyang sumabak sa The Voice Kids, kilala si Echo bilang batang may pambihirang talento sa pagkanta. Ang sinapawan niya ay puso ng madla — ang kanyang emosyon at pag-awit ay tunay at mapanindigan. Maraming nanabik sa kanyang pag-celebrate ng biglaan at luminous talent. Ngunit sa paglipas ng panahon pagkatapos ng kompetisyon, lumitaw ang tanong: ano na nga ba ang mangyayari kay Echo? Mayroong ilang artista na naglaho nang hindi na nakapag-uchap ng rebound, samantalang si Echo ay tila nawala sa spotlight, tila ba piniling huminga muna at mag-obserba.

Angelico "Echo" Claridad THEN AND NOW The Voice Kids Philippines

Sa mga unang taon matapos ang The Voice Kids, hindi agad bumalik si Echo sa malaking entablado. May mga umamin na kailangan niyang pagtuunan ang pag-aaral, ang pagiging atleta sa ulo’t puso, at ang tunay na pagpapakatao sa gitna ng pagkabighani sa mundo ng showbiz. Habang maraming teen idols ang agad na sinubok ng social media fame, piniling tahimik ni Echo ang kanyang journey. Naging bahagi siya ng mga local na palabas, acoustic showcases sa maliit na bar, at mga charity performances na hindi gaanong ipinost sa mainstream. Doon lumago ang kanyang lakas at tinig — hindi basta para pumalo sa bilis, kundi para makabuo ng fluttering nuance, ng conscious depth, ng originality.

Paglipas ng ilang taon, lumitaw ang Echo na may higit na matrix siya sa mukha at boses. Hindi na lamang iyon tungkol sa “batang sobrang galing kumanta,” kundi isang mandirigma ng sining na nagdala ng misyon: ipakita ang halaga ng pagtuklas sa sariling identidad, ng hindi pagbitaw sa pagiging tunay, at ng paggamit ng boses para sa pagkilos. Sa social media, hindi siya nangailangan ng plastic aesthetic o trending dances para makilala muli. Bagkus, ginamit niya ang kanyang platform para sa mga bagay na malalim: mental health awareness, environmental advocacy, at paghubog ng kabataan sa tamang paggamit ng digital mind. Sa halip na pabanguhan ng glamor, pinili niyang pabanguhan ng idealismo.

Kabilang sa mga reporma ni Echo ang pagbibigay pansin sa mga acoustic music sessions na naglalahad ng reinterpretasyon ng mga kilalang awitin. Sa mga videos niya, makikita ang isang lalaking matured—plying not only mastery of his instrument but soul at flexibility. Ang commitment niya sa authenticity ang isa sa pinakasikat na pagbabago: musika ang ayon sa puso, skrips lang yun ng commodification. May mga aspeto din sa kanyang presentation – mas matured ang wardrobe, simple pero classy; mas may expression sa pagkanta, hindi iconifying persona kundi storyteller; mas open sa pagsasalita ng sarili niyang karanasan, nervous loops, imperfect hums — lahat ng tinhay ng pagiging human human.

Bukod sa musika, natuklasan din ni Echo ang sarili niya bilang isang variety host at content creator. Sa kanyang YouTube at IGTV, may mga vlogs siya tungkol sa proseso ng songwriting, mga musika therapy session para sa mga kabataan na may anxiety, at mga collab sa ibang creatives. Hindi siya palaging bride ng micro-virality; bagkus, parang architect ng audience na gustong lumago ng sabay-sabay at mag-introspect. Sa mga lihim niyang uploads, nag-viral ang kanyang cover ng isang OPM classic, ngunit hindi dahil sa oversensational clickbait, kundi dahil sa genuineness ng kanyang vibe. May mga comment sa video: “Echo’s voice gave me closure,” “I cried with his tone,” “Parang ba nagbukas ulit ako ng lumang recorded pain.” Hindi ito marketing gimmick—ito ay echo ng lifeline.

Isa pang aspeto ng transformation niya ay ang kanyang advocacy work. May mga community workshops siya na tinututok ang street children, encouraging them to harness music as emotional outlet; tumulong rin siya sa fund-raising events para sa mga rural schools, at naging volunteer sa mental health summit. Sa bawat stage, hindi sapat ang pagkanta niya — may kasamang mensahe na “you are seen,” “your voice matters,” “marami kang puwedeng ikwento.” At dahil dito, si Echo ay hindi lamang isang artist — kundi isang alamat.

May isang turning point sa kanyang journey: noong sumulat siya ng sarili niyang kanta tungkol sa anxiety at self-doubt na tinawag niyang “Dansă ng Dilim.” Lumabas ito bilang acoustic demo sa IG, at sumabog sa comment: “echo is literally singing my exact bottled tears.” Mula rito, naging kirot ng karanasan niya ang sudarin ng tao sa adblock, ng tao sa sobrang silent suffering. Ngunit siya, kumanta siya ng malakas — para boses-an ang nanlalabo. Dito niya na-realize ang bagong mission niya: hindi lang manalo sa singing competition; kundi manalo sa pagrerally ng puso ng tao para maghilom.

 

Ngayon, ang Angelico “Echo” Claridad ay may bagong anyo – matured, misyon-oriented, at sincere. Tumayo siya sa cortical stage ng sarili niyang altar, at doon ay kaniyang pinalalim ang kanta, hindi para ipagmalaki ang trophy, kundi para ipagdiwang ang bawat buhay na naapektuhan niya. Wala na siyang perang idinating sa entablado, pero nag-iwan siya ng social currency — ng mga mensahe, ng mga hugot, ng bukas na pinto sa mga kinabukasan.

Sa pelikula ng buhay niya, si Echo ay walking testament ng metamorphosis — galing sa nangarap ng pagiging pop star, ngayon ay nanghihikayat ng pagbabago sa isip at puso. Mula sa child wonder, siya ngayon ay person of substance — hindi performance lamang ang ibinebenta niya, kundi empatiya, empowerment, at enlightenment. At dahil dito, hindi lang tumatatak siya sa entablado — bumubuo siya ng entablado para sa marami.

Ang bagong Angelico “Echo” Claridad ay sumasalamin ng identity reimagine, ng value eye-opener, at ng connective tissue na humahawak at hindi bumibitaw. Siya ngayon ang proof na ang child wonder naman ng panahon ay maaaring maging catalyst para sa social bond, personal healing, at artistic redefinition. At sa missyon niyang bumuo ng komunidad, masasabing ang kanyang journey ay mas kawili-wili kaysa sa mismong pagkanta niya noon. Marahil, ito ang tunay na echo—yung nagbabalik hindi lang ng tunog, kundi ng listeners.