Ang pangalan ni Vice Ganda ay hindi na bago sa mga tao sa Pilipinas. Kilala siya bilang isa sa mga pinakasikat na komedyante, host, at personalidad sa telebisyon. Ngunit bukod sa kanyang talento at katatawanan, kilala rin si Vice sa pagiging matapang at matapat sa pagsasalita, lalo na tungkol sa mga isyung panlipunan. Kamakailan lamang, muling umani ng pansin ang isang kontrobersyal niyang pahayag na umantig sa puso ng marami—ang kanyang matinding batikos sa mga magulang na may sobrang dami ng anak ngunit hindi kayang alagaan nang maayos.

Hindi lihim na maraming pamilya ang dumaranas ng kahirapan, at bahagi ng problemang ito ay ang kakulangan sa tamang plano sa pagpapalaki ng mga anak. Sa isang episode ng kanyang palabas, hindi nag-atubiling ilahad ni Vice ang kanyang saloobin tungkol sa mga magulang na tila nahuhulog sa ganitong sitwasyon. Ayon sa kanya, hindi patas sa mga bata kung sila ay pinalalaki sa ganitong kalagayan, kung saan hindi sapat ang suporta at pagmamahal na kanilang natatanggap.

“Hindi mo pwedeng ipanganak ang anak kung hindi mo naman kayang alagaan,” ang panindigan ni Vice sa kanyang masigla ngunit seryosong talumpati. Sa kanyang mga salita, naipakita ang isang malalim na pag-aalala para sa kinabukasan ng mga kabataan at ng lipunang Pilipino sa pangkalahatan.

Maraming mga netizens ang pumabor sa kanyang panig. Sinasabing matagal nang problema ito sa ating bansa: ang kawalan ng responsibilidad sa pagpapalaki ng anak. Ang ilan ay nagsabing ang mga pahayag ni Vice ay isang wake-up call para sa lahat na magplano nang maayos bago magkaroon ng anak upang maiwasan ang kahirapan at iba pang suliranin.

Ngunit, gaya ng inaasahan, hindi rin nakaligtas si Vice sa mga batikos. May ilan na nagsabing masyado siyang malupit at hindi nakakaintindi sa kalagayan ng mga pamilyang may maraming anak na talagang naghihirap. Sinasabi nila na may mga sitwasyon kung saan hindi ito basta-basta napipili, lalo na sa mga mahihirap na lugar kung saan limitado ang access sa family planning at edukasyon.

Ang usapin ay naging mas malalim nang magsimulang maglabasan ang mga kwento mula sa mga pamilya na nakararanas ng ganitong problema. May mga nagbahagi ng kanilang mga sakripisyo, paghihirap, at ang walang humpay na pagsisikap na maitaguyod ang kanilang mga anak sa kabila ng kakulangan sa materyal na yaman.

Ipinakita rin ng mga eksperto sa larangan ng edukasyon at social work na ang problema ng sobrang dami ng anak na walang sapat na suporta ay hindi lang simpleng isyu ng responsibilidad kundi isang sistemikong suliranin. Kailangan ng mas malawakang programa mula sa gobyerno, NGOs, at mga sektor ng lipunan upang mapabuti ang kalagayan ng mga pamilya at mga bata.

Kasama sa mga mungkahi ang pagpapalawak ng access sa reproductive health services, masusing edukasyon tungkol sa family planning, at mga livelihood programs upang matulungan ang mga mahihirap na pamilya na mapaunlad ang kanilang kabuhayan.

Ang mga salitang binitiwan ni Vice ay nagsilbing panimulang punto para sa isang mas malawak na diskusyon sa social media at iba pang platform. Maraming mga grupo ang nag-organisa ng mga talakayan at forum upang pag-usapan ang mga posibleng solusyon sa problemang ito.

Hindi rin mawawala ang mga emotive reactions mula sa publiko—may mga taong naaantig at nag-isip ng malalim tungkol sa kanilang sariling mga pamilya, habang may iba naman na nagalit o nagpasaring laban kay Vice.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, malinaw na ang layunin ni Vice ay hindi lamang basta magbatikos. Nais niyang pukawin ang kamalayan ng publiko at ang mga gumagawa ng polisiya upang mas bigyang-pansin ang problemang ito.

Hindi biro ang pagiging magulang, at ang responsibilidad nito ay kailangang seryosohin upang matiyak ang kalusugan, edukasyon, at kinabukasan ng mga kabataan. Kung walang sapat na suporta, nagiging mahirap ang buhay para sa mga bata, at posibleng mauwi ito sa mas malalaking suliranin tulad ng kahirapan, kawalan ng edukasyon, at krimen.

Ang kontrobersiyang ito ay nagbigay-daan sa mga usapin tungkol sa kahalagahan ng family planning at suporta para sa mga pamilya. Kung paano ang bawat indibidwal, pamilya, at gobyerno ay may papel na ginagampanan sa paghubog ng magandang kinabukasan para sa susunod na henerasyon.

Sa huli, ang mensahe ni Vice ay isang paalala na ang pagiging magulang ay isang napakalaking responsibilidad at hindi dapat basta-basta ginagawa. Ito ay dapat paghandaan, may sapat na pag-unawa, at suportahan ng buong komunidad.

Mahalagang mapalawak ang diskusyon na ito upang mas maraming tao ang maabot at magkaroon ng kamalayan tungkol sa mga isyung panlipunang ito. Ang bawat bata ay karapat-dapat sa isang masayang kinabukasan, at ito ay nakasalalay hindi lamang sa kanila kundi pati na rin sa kanilang mga magulang at sa buong lipunan.