Sa pagpanaw ng OPM legend na si Ka Freddie Aguilar, hindi lamang ang buong bansa ang nagluksa, kundi lalo na ang kanyang pinakamamahal na kabiyak. Sa gitna ng katahimikan at dalamhati, lumutang ang isang mensaheng tumagos sa puso ng marami—isang huling paalam na hindi talaga paalam, kundi isang pansamantalang paghihiwalay.

“This is not a goodbye, just farewell for now. Mahal na mahal kita hanggang sa muli bhabe. It was a good fight. Because we are fighting together.”

Ito ang mga salitang iniwan ng kanyang asawa—taimtim, totoo, at puno ng emosyon. Hindi ito mga salitang binitiwan para lamang sa mata ng publiko. Ito ay panaghoy ng pusong nawalan—ng pusong hindi pa handang bumitaw.

Ang Unang Gabi ng Katahimikan

Ayon sa kanyang kabiyak, ang pinakamahirap na gabi para sa isang tao ay ang unang gabi sa kanyang himlayan. Ngunit hindi siya naroon upang mabalisa. Sa halip, nandoon siya upang magpahinga. Sinubukan niyang matulog sa kanilang tahanan, ngunit aniya, “hindi na tahanan ang bahay kapag wala ka na.”

Marami ang nakaka-relate sa ganitong pakiramdam. Kapag nawala ang taong pinakamamahal mo, ang mga bagay na dati mong kinagigiliwan ay tila nawawalan ng kulay. Ang bawat sulok ng bahay ay nagpapaalala ng isang ngiti, isang tawanan, o isang yakap na hindi na mauulit.

“I know you said ‘don’t cry’ the night before you go, but just like I tend to cry more when you console me, I will shed a few more tears today, tomorrow, and every time I think of you until I can smile again when I think of you.”

Ang mga salitang ito ay hindi lamang paalala ng pagkawala—ito’y patunay ng isang uri ng pag-ibig na totoo, malalim, at hindi basta-bastang mawawala.

Freddie Aguilar: Higit pa sa Musikero

Sa mata ng bayan, si Freddie Aguilar ay isang haligi ng musikang Pilipino. Mula sa kantang “Anak” na tumama sa puso ng bawat Pilipino, hanggang sa kanyang mga awit ng pag-ibig, pakikibaka, at pag-asa, siya ay naging boses ng isang henerasyon.

Ngunit sa mata ng kanyang kabiyak, siya ay higit pa sa isang alamat. Siya ay asawa, kasama, sandigan—taong naging tahanan sa bawat araw ng kanyang buhay.

Isang Pag-ibig na Hindi Matatapos sa Kamatayan

Habang patuloy ang pag-ikot ng mundo, at habang unti-unting tatahimik ang mga balita tungkol sa kanyang pagpanaw, mananatiling buhay ang alaala at pag-ibig ni Ka Freddie sa puso ng mga naiwan. Lalo na sa puso ng babaeng nagmahal sa kanya ng buo.

Hindi ito paalam, kundi isang masakit na pansamantalang pamamaalam. Dahil sa dulo ng lahat, nananatili ang pag-asa: na magkikita silang muli. Sa panahong iyon, wala nang luha—tanging ngiti at muling pagkikita.