Nora Aunor Ginawaran Ng Pagpupugay Ng Bayan Bago Ihatid Sa Libingan Ng Mga Bayani

Isang emosyonal at makasaysayang araw ang isinulat sa kasaysayan ng sining at kultura ng Pilipinas ngayong Abril 22, 2025, nang bigyang-parangal sa isang engrandeng state funeral ang yumaong Pambansang Alagad ng Sining at walang kapantay na Superstar, si Nora Aunor. 

Ginawa ang seremonyang ito sa makasaysayang entablado ng Metropolitan Theater sa Maynila—isang lugar na naging saksi na rin sa maraming mahahalagang kaganapan sa sining ng bansa. Dinaluhan ito ng mga mahal sa buhay ni Ate Guy, malalapit na kaibigan, mga tagahanga, at ilan sa mga itinuturing na haligi ng sining sa Pilipinas kabilang na ang iba pang mga National Artist.

Ayon kay Dennis Marasigan, Pangalawang Pangulo at Artistic Director ng Cultural Center of the Philippines (CCP), sinikap nilang maging makabuluhan at puno ng dignidad ang pagbibigay-galang sa isang artistang hindi lamang minahal ng masa kundi naging simbolo ng pagbabago sa industriya.

Mismong alas-8:30 ng umaga ay sinimulan ang programa sa pamamagitan ng isang Arrival Honors, na sinundan agad ng pambansang awit at panalangin. Mula pa lamang sa simula, dama na ang bigat ng damdamin at ang lalim ng respeto ng bawat dumalo.

Nagbigay rin ng kanyang talumpati si CCP Vice Chair Carissa Coscolluela, kung saan binigyang-diin niya ang kontribusyon ni Nora sa sining ng pelikula, musika, at telebisyon. Ayon sa kanya, si Nora ay hindi lamang isang artista, kundi isang institusyon—isang tinig ng mga walang tinig, at isang mukha ng mga hindi karaniwang kinakatawan sa puting tabing.

Isa-isa ring lumapit sa entablado ang mga kapwa National Artist ni Nora upang mag-alay ng bulaklak at panalangin. Isa itong tahimik ngunit makapangyarihang tagpo—mga haligi ng sining, lumuhod sa harap ng kabaong ng isa sa kanilang pinakamatapang na kasamahan.

Kasunod nito ay isang tribute mula kay Ricky Lee, isa sa mga pinakamalapit na kaibigan ni Nora at siyang sumulat ng Himala, ang pelikulang naglatag ng pundasyon sa internasyonal na pagkilala kay Ate Guy. Sa kanyang pananalita, binalikan ni Lee ang unang pagkakataong nakilala niya ang Superstar at ang mga alaala nilang magkasama—simple ngunit makahulugan, tahimik ngunit matatag.

Nagbigay rin ng matinding emosyon ang mga musikang inialay para sa alaala ni Nora. Isa sa mga tampok na pagtatanghal ay ang awit na “Walang Himala,” na orihinal na mula sa pelikulang Himala. Ito ay kinanta ni Aicelle Santos, kasama ang prestihiyosong Philippine Madrigal Singers—isang pag-awit na tila panalangin para sa isang reyna ng sining.

Hindi naglaon, isa pang makasaysayang kanta ni Nora ang muling binigyang-buhay—ang “Handog.” Muli, ang Philippine Madrigal Singers ang nagtanghal, na lalong nagpapaigting sa damdaming bumalot sa buong teatro.

Bilang pagtatapos, sina Jed Madela at Angeline Quinto ay sabay na umawit ng “Superstar Ng Buhay Ko,” na maituturing na awit ng puso ng bawat Noranian. Sa bawat linya ng kanta, tila naroon ang diwa ni Nora—nakaakbay sa bawat tagahanga, nakangiti, at muling nagpapaalala ng kanyang walang kapantay na kontribusyon.

Habang tinatapos ang seremonya, dama ng lahat na ang pagkawala ni Nora Aunor ay isang dagok hindi lang sa industriya kundi sa buong sambayanang Pilipino. Ngunit sa kabila nito, nananatili siyang buhay sa bawat awit, sa bawat eksena sa pelikula, at sa bawat pusong humanga at umibig sa kanya.

Hindi basta naglaho ang isang bituin—sa halip, umakyat ito sa langit upang maging gabay at inspirasyon ng susunod pang henerasyon ng mga artista at manlilikha.