Sobrang Shock! Habang hinihintay ang kanyang mga anak para sa isang simpleng salu-salo, isang ina ang naaksidente sa paraang hindi mo aakalaing mangyayari. Ang kinahinatnan—isang pangakong hindi na matutupad.

Walang mas matindi pang sakit para sa isang pamilya kaysa ang mawalan ng ina—lalo na kung ito’y biglaan, at higit sa lahat, kung ang ina ay hindi pa man lubos na nakapagpaalam. Isang trahedyang bumalot sa isang pamilyang Pilipino ang ngayon ay gumigising sa damdamin ng buong sambayanan: ang kwento ng isang ina na hindi na muling nagising—kasabay ng isang hindi na matutupad na pangarap para sa tatlong anak niyang musmos.

Isang Pangyayaring Walang Babala

Ayon sa ulat mula sa mga kaanak, si Angela (hindi tunay na pangalan), 32 taong gulang, ay nadamay sa isang insidente sa daan habang pauwi galing trabaho. Sa kanyang mga braso ay may dala-dalang maliit na kahon—isa umanong simpleng regalo na inihanda niya para sa kanyang tatlong anak bilang sorpresa matapos ang ilang linggong pagkakahiwalay.

“Excited siyang umuwi. Sabi niya sa akin, ‘May pasalubong ako sa mga bata. Siguradong matutuwa sila,’” kuwento ng kanyang kapatid na si Mariel. “Hindi ko akalaing iyon na pala ang huling beses na maririnig ko ang boses niya.”

Ang Huling Regalo na Hindi Na Naiabot

Nang marekober ang kanyang katawan, napansin umano ng mga rescuer na mahigpit pa rin ang pagkakayakap ng babae sa maliit na kahon na balot ng makulay na papel. Ayon sa pamilya, iyon ay naglalaman ng maliliit na laruan at isang liham na isinulat niya para sa bawat anak.

“Hindi na namin binuksan kaagad,” ani ng ama ni Angela. “Pero nang mabasa namin ang sulat… lahat kami napaiyak. Sabi niya roon, ‘Alam kong hindi ako laging nandiyan, pero bawat araw, kayong tatlo ang dahilan kung bakit ako lumalaban.’”

Isang Hiling na Hindi Na Matutupad

Ang huling hiling ni Angela? Isang simpleng family day sa park kasama ang mga anak: si Mia, 6 taong gulang; si Elmo, 4; at si Gabby, 2. Plano niyang isorpresa ang mga bata ngayong weekend, dala ang paborito nilang pagkain, bagong lobo, at ilang laruan.

“Matagal na niyang gustong makabawi sa mga anak niya,” kuwento ng ina ni Angela. “Lagi niyang sinasabi, ‘Saglit na lang, ‘Nay… makakaipon na ako, mapapaligaya ko sila kahit sandali lang.’ Pero hindi na niya inabot ang pagkakataong iyon.”

Pagdadalamhati ng Buong Komunidad

Nang makarating sa barangay ang balita, agad na bumuhos ang pakikiramay mula sa mga kapitbahay at mga kaibigan ni Angela. Kilala siya bilang masipag, tahimik, at mapagmahal na ina na handang magsakripisyo para sa kinabukasan ng kanyang mga anak.

Ang simbahan kung saan siya dating aktibong kasapi ay nagsagawa ng espesyal na misa para sa kanya. “Isa siyang halimbawa ng ina na hindi kailanman sumuko—kahit sa huling sandali,” sabi ng kanilang parish priest.

Ang Sugat ng Mga Naiwan

Hanggang ngayon, hindi pa rin kayang maipaliwanag sa mga bata ang buong katotohanan. Si Mia, ang panganay, ay paulit-ulit na nagtatanong: “Kailan uuwi si Mama?”
Wala pang may lakas ng loob upang sagutin siya nang buo.

“Ang hirap,” ani ng kanyang lola. “Paano mo sasabihin sa bata na ang taong pinakagusto niyang makita ay hindi na babalik?”

Alaala ng Isang Ina

Bagamat hindi na matutupad ang hiling ni Angela, sinisigurado ng kanyang pamilya na ang tatlong bata ay palalakihin na may buo at mainit na paggunita sa kanilang ina.

Ang regalo ay itinabi sa isang kahong espesyal, kasama ang sulat. Balak ng pamilya na ipakita ito sa mga bata sa tamang panahon, kapag sila ay handa na.

 “Hindi siya nawala na lang basta. Iniwan niya ang tatlong puso na palaging magdadala ng alaala niya.”

At sa katahimikan ng gabi, sa mga larawang iniwan, sa halimuyak ng mga yakap na hindi na mauulit—mananatili si Angela. Hindi sa pisikal, kundi sa bawat halakhak ng kanyang mga anak, sa bawat hakbang na mararating nila sa buhay.
At sa bawat munting sandali, maririnig pa rin ang kanyang bulong:
“Mahal ko kayo. Mahal ko kayo nang higit pa sa sarili ko.”