Nakakagulat: Nora Aunor, Naiyak sa Regalong Pasko ni Susan Roces—Isang Kaibigang Hindi Inaasahan ang Kabaitan!

Sa mundo ng showbiz na madalas pinamumugaran ng kompetisyon at intriga, isa sa mga tunay at bihirang kayamanang matatagpuan ay ang pagkakaibigang totoo. Isa sa mga kwentong nagbibigay-init sa puso ng marami ay ang malalim na pagkakaibigan sa pagitan nina Nora Aunor at Susan Roces—dalawang haligi ng pelikulang Pilipino na sa kabila ng kani-kanilang kasikatan ay naging matalik na magkaibigan sa likod ng kamera.

Bagamat madalas silang ikumpara ng publiko noong kanilang kasagsagan, pinili ng dalawa na igalang at mahalin ang isa’t isa hindi bilang karibal, kundi bilang kapwa babae at artista. Ang kanilang pagkakaibigan ay binuo sa mga sandaling tahimik—walang kamera, walang media—kundi mga pribadong usapan, tawanan, at malasakit sa isa’t isa.

Isa sa mga hindi malilimutang alaala ni Nora Aunor tungkol kay Susan Roces ay nang minsan itong nagpadala ng regalo sa kanya noong Pasko. Ayon kay Nora, hindi niya inaasahan ang regalo, at lalong hindi niya inaakalang magiging ganoon kaespesyal. Sa dami ng mga taong bumabati tuwing Kapaskuhan, ang natanggap niyang pakete mula kay Susan ay may kasamang liham na may taimtim na mensahe ng pagkakaibigan, kasabay ng isang regalo na pinili mismo ni Susan—hindi mamahalin, pero puno ng damdamin at pag-alala.

Hindi sinabi ni Nora sa publiko kung ano ang laman ng regalo. Ang mas mahalaga para sa kanya ay ang pakiramdam ng pagiging maalala at mahalaga, lalong-lalo na galing sa isang taong katulad ni Susan Roces, na sa kabila ng pagiging abala at respetadong personalidad, ay naglaan ng oras para ipakita ang kanyang pagmamahal at pagkakaibigan.

Ani Nora, “Hindi mo kailangan ng maraming kaibigan sa industriya. Minsan, isang totoo lang, sapat na.” At si Susan ay isa sa iilang taong napatunayan sa kanya kung ano ang ibig sabihin ng tunay na kaibigan—hindi laging magkasama, pero laging nariyan sa tamang panahon.

Ang pangyayaring iyon ay isa lamang sa maraming patunay ng katahimikan at katapatan ng kanilang ugnayan. Hindi nila kailangang ipangalandakan sa publiko ang kanilang samahan. Sapat na ang mga sandaling tulad ng isang simpleng regalo sa Pasko, isang liham ng pasasalamat, o isang matahimik na kumustahan upang mapatunayang ang kanilang koneksyon ay higit pa sa pangkaraniwang ugnayan sa industriya.

Sa paglipas ng mga taon, maraming bagay ang nagbago sa kanilang paligid—mga pelikula, panahon, tao. Ngunit ang alaala ng kabutihan ni Susan Roces ay nanatili sa puso ni Nora Aunor. At sa simpleng kilos ng pagbibigay ng regalo, isang pagkakaibigang walang ingay ang muling tumibok.

Ngayon, sa paggunita sa mga taong naging bahagi ng kanyang paglalakbay, si Nora ay hindi lang Superstar na minahal ng sambayanan. Isa rin siyang kaibigan na marunong magpahalaga, humawak ng alaala, at tumanaw ng utang na loob—lalo na sa mga tulad ni Susan Roces, na sa katahimikan ng kanyang kilos ay nag-iwan ng bakas ng tunay na pagkakaibigan.