VILMA SANTOS WALANG PIGIL SA PAG-IIIYAK SA HULING LAMAY NI LUIS MANZANO! HULING MENSAHE NG INA, IKINALUGMOK NG LAHAT! 💔😢

Vilma Santos and Luis Manzano on their most 'oat-standing' role yet |  Philstar.com

Isang gabi ng luha, kirot, at hindi matatawarang lungkot ang bumalot sa huling lamay ni Luis Manzano — ang anak nina Vilma Santos at Edu Manzano na minahal ng buong bayan. Ngunit sa gitna ng katahimikan, isang tinig ang umalingawngaw at sumugat sa damdamin ng lahat ng naroroon — ang tinig ng isang inang nawalan ng anak.

Si Vilma Santos, kilala sa lakas ng loob bilang “Star for All Seasons,” ay hindi na napigilang humagulgol habang bumibigkas ng kanyang huling mensahe para kay Luis sa harap ng kanyang kabaong. Nangangatog ang tinig, nangingilid ang luha, halos hindi makapagsalita sa sobrang tindi ng damdamin.

“Anak, sana ako na lang… Sana ako na lang ang nawala, hindi ikaw…”, bulalas niya habang hawak ang larawan ng anak. Ang kanyang tinig ay punit, ang puso’y bakas na bakas ang kawalan — hindi lang ng isang anak, kundi ng isang parte ng kanyang kaluluwa.

Ayon sa mga dumalo, hindi pa kailanman nakita si Vilma sa ganitong kalagayan — basang-basa ng luha ang kanyang mukha, at halos mawalan ng lakas habang isinisigaw ang hinanakit at pangungulila.

Marami ang nagtaka kung ano nga ba talaga ang pinagdadaanan ni Luis bago ang kanyang pagpanaw. Ayon sa ilang malapit sa pamilya, may matagal nang tinatago si Luis na sakit, hindi lang sa katawan kundi sa damdamin. Ngunit tulad ng kanyang laging sinasabi sa publiko — “I’m okay” — ay tila ba ginamit niya ang kanyang ngiti bilang panangga sa isang mabigat na pasanin.

Ang pagpanaw ni Luis ay hindi lamang nag-iwan ng puwang sa kanyang pamilya kundi pati na rin sa milyon-milyong Pilipino na sumubaybay sa kanyang karera, kabaitan, at karisma. Ngunit sa lahat ng nagdadalamhati, si Vilma ang pinaka-wasak. Sa kanyang mga mata, hindi artista ang nawala kundi ang batang minahal, inalagaan, at pinangarap na makitang tumanda sa piling ng sariling pamilya.

“Luis, kung nasaan ka man ngayon, patawarin mo ako kung hindi ko nakita ang sakit mo. Hindi ko kayang mawala ka… pero pipilitin kong maging matatag, kasi alam kong ayaw mong makitang ganito ako,” sabi niya sa kanyang huling pamamaalam.

Sa huling saglit, habang isinara ang kabaong at inihatid sa huling hantungan, ang sigaw ng isang inang nawalan ay umalingawngaw:
“I love you, anak. Hindi ka mawawala sa puso ko.”

Ang lamay na iyon ay naging paalala sa lahat: Kahit gaano tayo kakulay sa harap ng kamera, hindi natin alam ang itinatago sa likod ng mga ngiti. At minsan, ang pinakamalalakas sa atin… sila ang may pinakamatinding pinipilit kayanin.

Paalam, Luis. Ang mundo ay naging mas malamig sa iyong pagkawala. Pero ang alaala mo ay mananatiling buhay sa puso ng iyong ina, ng iyong mga mahal sa buhay, at ng buong bayan. 🕊️💐