Sa Wakas ay Nagsalita ang Asawa Matapos ang Pagkamatay ng Kanyang Asawa at Tatlong Anak — Pagsisisi o Dahilan Lang?

Sta. Maria, Bulacan — Tahimik sa loob ng ilang araw, ngayon ay muling umalingawngaw ang pangalan ng ama sa trahedyang yumanig sa buong bansa: ang pagkamatay ng kanyang asawa at tatlong anak na musmos sa isang sunog na ayon sa imbestigasyon ay posibleng sinadya.

Sa kanyang unang pahayag sa publiko, tila may halong lungkot, panghihinayang, at pagtatanggol ang bawat salitang binitiwan ng ama. “Hindi ko inakala… kung alam ko lang,” aniya, habang pilit na itinatago ang nangingilid na luha. Nasa serbisyo siya bilang isang pulis sa Batangas nang mangyari ang insidente—isang sandaling tila habambuhay niyang pagsisisihan.

Ngunit para sa ilan sa pamilya ng ina, hindi sapat ang mga salitang iyon. Hindi sapat ang pagsasabing “wala siya roon.” Hindi sapat ang paliwanag ng kakulangan ng kaalaman o pagkaabala sa trabaho. Sapagkat sa bawat araw na hindi niya narinig ang hinaing ng kanyang asawa, sa bawat gabing hindi niya nasilayan ang mga anak, unti-unti na palang nasusunog ang tahanang dapat sana’y pinoprotektahan niya.

Ayon sa mga barangay official, ilang oras bago ang insidente, nagtungo ang ina upang magsumbong ng tungkol sa problemang pampamilya. Hindi umano ito ang unang beses. Ngunit tulad ng marami, ang hinaing ay tila nilamon ng katahimikan—katahimikang ngayon ay nagsisilbing multo sa bawat alaala ng pamilya.

Sa mga mata ng publiko, ang kanyang pag-amin ng pagkukulang ay maaaring tanda ng pagsisisi. Ngunit sa iba, ito’y tila isang huling pagtatangkang iligtas ang sarili mula sa matinding konsensya at galit ng lipunan.

Ang tanong ng marami: “Nasaan siya noong pinakakailangan siya?” At bagamat may paliwanag siyang ibinibigay, ang sakit ng pagkawala ay hindi matutumbasan ng anumang dahilan.

Ngunit sa gitna ng lahat, marapat ding kilalanin na sa bawat trahedya ay may mga sugat na hindi natin alam kung paano nagsimula. Ang depresyon ay hindi laging sigaw. Minsan ito’y tahimik na pagbagsak ng isang ina na walang yakap, walang kausap, at walang lakas pang humingi ng tulong.

Ngayon, sa kanyang pagharap sa kabaong ng kanyang buong pamilya, hindi maikakailang siya ay sirang-sira na rin sa loob. Ang kanyang mga salita ay maaaring hindi makabura ng sakit, ngunit sana’y magsilbing panimula ng mas malalim na pag-unawa: na ang responsibilidad ay hindi lamang nasa iisang tao—kundi sa ating lahat bilang isang lipunang madalas ay bulag sa mga palatandaan ng pagkalugmok.

→ Swipe to see more articles

Related Posts

💔 Lotlot de Leon Couldn’t Stop Crying When Reading the Will of Her Late Mother, Nora Aunor, Because a Shocking Revelation Was Made in the Will /đh

💥 SHOCKING TURN: Kim Chiu Turns Heads in Cebu with Daring Appearance — Then Drops a Bombshell That Left Everyone Speechless! /đh

Julia and Gerald Anderson End Their Relationship — The Dark Secrets Behind Their Controversial Split!

Pagtuklas sa kakila-kilabot na sakit na naging sanhi ng pagkasunog ng ina sa sarili at sa kanyang 3 anak

Willie Revillame Lubog sa Utang? Bilyon-Bilyong Halaga Sisingilin na Raw — Katapusan na Ba Ito ng Hari ng Variety Show?

Explosive Revelation: Lotlot De Leon Breaks Silence on John Rendez—What He Allegedly Did to Nora Aunor Before Her Death Will Leave You Speechless! /đh

BREAKING REVEAL: ICE SEGUERRA FINALLY NAMES THE SPERM DONOR FOR IVF BABY WITH LIZA DINO — THE ACTOR NO ONE EXPECTED! 

SHOCKING LEAK: Kyline Alcantara Allegedly Exposes Kobe Paras’ Private Video with Mystery Woman! /đh

Ang pagsisisi ay laging nasa huli. Ngunit sana, hindi rin sa huli natin matutunan ang pakikinig, ang pagdamay, at ang tunay na pagkalinga.