Pumanaw na ang Estudyante Ngunit Nakakadurog ng Puso ang Huling Sulat na Iniwan Niya

May be an image of 2 people and text
Isang kwento ng katahimikan, kabiguan, at paalala para sa ating lahat

Isang trahedya ang yumanig sa isang tahimik na pamilya at komunidad matapos matagpuan ang isang estudyanteng lalaki—na inaasahang magtatapos ngayong taon—na wala nang buhay. Ngunit higit pa sa balita ng kanyang pagpanaw, ang mas lalong dumurog sa puso ng marami ay ang iniwan niyang sulat. Isang liham na puno ng sakit, pagpapakumbaba, at pag-amin sa bigat na hindi niya na kinaya.

Ayon sa mga kaibigan at guro, ang binata ay kabilang sa listahan ng mga magtatapos. Nakuhanan na ng graduation pictorial, nakasuot ng toga, at ngumiti pa sa harap ng kamera—tila ba handa na para sa bagong yugto ng buhay. Ngunit isang subject lang ang naging hadlang. Isang pagkakamali. Isang bagsak.

Sa mata ng iba, maliit lang iyon. Maaaring ulitin. Maaaring itama. At totoo nga, inulit niya ang subject. Tahimik. Walang reklamo. Walang galit. Walang hinihinging konsiderasyon. Ngunit sa kabila ng pagtanggap ng kanyang pamilya at katahimikan ng kanyang paligid, may digmaan palang nagaganap sa loob niya—isang digmaan na hindi natin nakita.

Ang iniwang liham ay maiksi ngunit tumatama sa puso:

“Alam kong tatanggapin niyo pa rin ako, pero ako mismo, hindi ko matanggap. Para sa inyo, baka isa lang itong pagkakamali. Pero para sa akin, ito ang patunay na hindi ako sapat.”

Walang sinisisi. Hindi ang guro. Hindi ang paaralan. Hindi rin ang pamilya. Ngunit malinaw na sa lipunang punong-puno ng pressure at paghahambing, minsan ay nagiging malupit ang sariling paningin ng tao sa kanyang sarili.

Ngayon, ang pamilya ay naiwan na may luha, may tanong, at may paalala. Hindi nila siya pinagalitan. Hindi siya pinabayaan. Ngunit hindi rin nila inakalang ganoon kabigat ang kanyang dinadala.

Panawagan ng pamilya:

→ Swipe to see more articles

Related Posts

Christopher de Leon Admits He Regrets Leaving Nora Aunor—Wife Reacts Angrily After Learning the Reason

Carlos Yulo and Chloe San Jose Are Surrendered by Tulfo: A Family Controversy /đh

Under Fire: Ian De Leon Speaks Out on Life After Nora Aunor’s Death—You Won’t Believe Who’s Attacking Him Over Her Inheritance /đh

LAGOT, BUKING NA! Kyline Alcantara INUTANGAN PALA ni Kobe Noon — SINISINGIL NA sa MILYONG UTANG!

EXPOSED! Solenn Heussaff Finally Breaks Her Silence — The Shocking Truth That Will Change Everything You Thought You Knew!

Ian de Leon Wept While Revealing His 71st Birthday Gift for Nora Aunor—It Was His Mother’s Last Wish, But Tragedy Struck /đh

Luis Manzano Maghahain ng Kaso — Galit sa Fake News na Patay na Raw Siya!

Eat Bulaga Dabarkads NAGLULUKSA Sa PAGPANAW Ng Kanilang Kasamahan For More Than 22 Years /DDH

“Hindi namin siya pinarusahan. Hindi namin siya pinabayaan. Pero hindi rin namin nabasa ang kanyang katahimikan. Kaya sana, sa lahat ng estudyante — huwag niyong sukatin ang halaga niyo sa grado. At sa lahat ng magulang at guro, alalahanin natin: may mga salitang hindi sinasabi, pero kailangang marinig.”

Ang kwentong ito ay isang paalala: Hindi lahat ng nakangiti ay masaya. Hindi lahat ng tahimik ay matatag. At minsan, ang isang bagsak ay hindi lang letrang F sa papel, kundi pasaning hindi kayang dalhin ng puso.

Rest in peace, mahal na anak. Sa mata namin, ikaw ay nakapasa sa lahat ng bagay na mahalaga — dahil ikaw ay minahal, minahal ng totoo.