Inilibing na ang Ina ng Tatlong Anak na Namatay sa Sunog sa Sta. Maria, Bulacan — Pero Mag-isa Lang Itong Inilibing at Hindi Kasama ang Tatlong Anak. Dapat Kang Umiyak at Mabigla Kapag Alam Mo ang Dahilan sa Likod Nito.

May be an image of 6 people and text

Sta. Maria, Bulacan — Isang napakabigat na tanawin ang nasilayan kahapon, Mayo 22, 2025, sa isang simpleng libing na tila ba iniwasan ng mundo. Inilibing na ang labi ni Joyce, ang ina ng tatlong batang nasawi sa sunog ilang linggo na ang nakalipas. Ngunit ang masakit at hindi matanggap ng marami: mag-isa siyang inihatid sa huling hantungan. Wala ang kanyang mga anak. Wala ang tatlong munting kabaong sa tabi niya. Wala ni isa sa kanyang pamilya ang naidikit man lang sa kanyang huling sandali.

At kapag nalaman mo ang dahilan kung bakit, hindi mo mapipigilang mapahinto, mapaiyak, at mapatanong: paano nauuwi sa ganito ang isang ina at ang kanyang mga anak?

Ayon sa mga imbestigador, si Joyce mismo ang itinuturong responsable sa trahedya — pinaniniwalaang sinilaban niya ang mismong tahanan nila habang natutulog ang kanyang mga anak, at matapos ang lahat, ay tinapos rin niya ang sariling buhay. Isang senaryong hindi basta-basta kayang tanggapin ng sinuman, lalo na ng mga kapitbahay na nakakakilala sa kanya bilang tahimik, mapagmahal, at laging nakangiti kapag kasama ang kanyang mga anak.

Dahil sa bigat ng kaso at isinasagawang forensic investigation, hindi pa mailibing ang mga bata. Ang kanilang mga labi ay nananatili sa pangangalaga ng mga awtoridad — pinag-aaralan, sinusuri, hinihimay ang bawat posibleng ebidensya para maunawaan ang buong istorya sa likod ng apoy.

Sa libing ni Joyce, walang musika, walang mga litrato ng masasayang alaala, walang kamay ng anak na humahawak sa kabaong ng ina. Isang malungkot na paalam na tila ba sinadya ng tadhana na gawing tahimik, malamig, at mag-isa.

Ang kanyang pamilya, bagamat dumalo, ay hindi na maikubli ang hinanakit at kalituhan. “Hindi namin akalain. Hindi ito ang Joyce na kilala namin,” ani ng isa sa mga kaanak, na halos hindi na makapagsalita dahil sa emosyon.

Sa dulo, nananatili ang isang masakit na tanong: paano nauuwi sa ganitong trahedya ang isang pamilyang minsang puno ng saya? At gaano kalalim ang sugat sa loob ng isang ina para piliin ang ganitong wakas?

Hindi ito basta kwento ng sunog. Isa itong kwento ng sakit, katahimikan, at trahedyang dapat sana’y naiwasan — kung may nakinig, kung may nakaunawa.