Hindi Na Nakatiis! Pamilya ng Ina NAGLABAS ng SAMA NG LOOB sa Asawa Matapos ang Trahedya sa Bulacan

Sta. Maria, Bulacan — Isang emosyonal at masakit na tagpo ang bumalot sa burol ng isang ina at ng kanyang tatlong maliliit na anak na nasawi sa trahedyang sunog nitong Mayo 7, 2025. Sa harap ng mga kabaong, kandila at dasal, hindi na nakapigil ang pamilya ng biktima — sumabog ang hinanakit, galit, at mga salitang matagal na nilang tinik sa dibdib.

“Wala Ka Nang Magagawa… Pero Kailangang Marinig Mo ‘To”

Ang ina, na kinilala lamang bilang “Mommy,” ay binawian ng buhay walong araw matapos ang insidente. Bago siya pumanaw, ang kanyang tatlong anak — may edad 1, 3 at 6 — ay pawang nasawi rin matapos masunog sa kanilang mismong tahanan.

Ngunit sa likod ng trahedya, isa pang kwento ang umusbong: ang tahimik na paghihirap ng isang inang sinikap itaguyod ang pamilya sa kabila ng kakulangan sa suporta. Sa kanyang pagkamatay, hindi na napigilan ng kanyang mga kaanak ang matinding sama ng loob.

“Araw-araw siyang lumalaban mag-isa! Habang ikaw, nasaan ka? Bakit parang hindi mo man lang nakita kung gaano siya nahihirapan?” sigaw ng kanyang kapatid sa mismong harapan ng asawa ng biktima — isang pulis na madalas wala sa bahay dahil sa kanyang tungkulin.

Mabigat na Katahimikan, Biglaang Pagsabog

Ayon sa mga kamag-anak, matagal na nilang napapansin ang pagbabago sa kilos at emosyon ng ina. Palaging tahimik, laging pagod, at bihirang ngumiti. Bitbit niya ang tatlong anak saan man siya magpunta — sa palengke, sa ospital, kahit saan — dahil wala siyang ibang maaasahan.

“Hindi niya sinabing galit siya. Pero araw-araw, kinikimkim niya lahat. At ngayon, sa pagkamatay niya, kami na ang magsasalita para sa kanya,” wika ng kanyang ina habang umiiyak sa kabaong ng kanyang apo.

Huling Hiling, Hindi Natupad

Ayon sa mga kamag-anak, ang tanging hiling ng ina ay ang maprotektahan ang kanyang mga anak. Ngunit sa bandang huli, sa gitna ng pagod at depresyon, pinaniniwalaang siya mismo ang naging sanhi ng sunog matapos buhusan ng gasolina ang sarili at ang mga bata.

Isang desisyon na dumurog sa puso ng bayan — at isang desperadong hakbang ng isang pusong basag na sa sobrang bigat ng pasanin.

Panawagan Para sa mga Ina, Para sa Buong Lipunan

Ang nangyaring trahedya ay hindi lamang kwento ng pagkamatay. Isa itong matinding paalala na maraming ina sa ating paligid ang palihim na lumuluha, palihim na sumusuko, habang ngumingiti para sa kanilang mga anak.

Higit kailanman, kailangang maging mas mapagmatyag, mas maunawain, at higit sa lahat, mas handang makinig. Ang katahimikan ay hindi laging katatagan. Minsan, ito’y sigaw ng tulong.