Matapos ang pagpanaw ng OPM legend na si Freddie Aguilar noong Mayo 27, 2025, hindi lamang kalungkutan ang bumalot sa kanyang mga tagahanga kundi pati na rin sa puso ng kanyang asawa, si Jovie Albano. Sa gitna ng pagluluksa, isang emosyonal na pangyayari ang yumanig kay Jovie—ang pagbasa ng huling habilin ni Freddie, isang dokumentong puno ng damdamin, alaala, at mga huling pangarap para sa kanyang minamahal.

Habang binubuksan ang sealed envelope na naglalaman ng last will and testament ni Freddie, halata sa mga mata ni Jovie ang bigat ng emosyon. Hindi inaasahan ng marami na ang laman nito ay hindi lang tungkol sa mga ari-arian at kayamanan, kundi isang personal na liham mula kay Freddie, na tila isinulat habang may kamalayan siyang malapit na ang kanyang wakas. Ang bawat salita ay tila tinatahi ang mga alaala ng kanilang pagsasama—ang masasayang araw sa probinsya, ang musika nilang dalawa, at ang pangakong kahit sa kabilang buhay, mananatili ang kanyang pagmamahal.

Nakasaad sa dokumento na karamihan ng mga natitirang ari-arian ni Freddie ay iiwan kay Jovie, kabilang ang ilang kanta na hindi pa inilalabas, mga gitara na may sentimental na halaga, at ilang lupang pag-aari sa Luzon. Ngunit higit pa sa materyal na bagay, ang tunay na yaman na iniwan ni Freddie ay ang mga salitang nagpapatunay ng kanyang walang kapantay na pagmamahal. Inilahad niya kung paanong naging liwanag si Jovie sa madidilim na bahagi ng kanyang buhay, at kung paano siya muling nakahanap ng layunin sa piling ng isang babaeng mas bata ngunit may pusong kay lalim.

Dito na nagsimulang lumuha si Jovie. Hindi niya kinaya ang bigat ng bawat linyang isinulat ni Freddie. Sa harap ng mga abogado at malalapit na kaibigan, walang sinuman ang hindi naantig sa emosyon ng isang babaeng nagluluksa hindi lang bilang asawa, kundi bilang kabiyak ng isang alamat.

Hindi rin naiwasan ng publiko ang muling pag-usapan ang kontrobersiyal na simula ng kanilang relasyon. Noong una silang naging magkasama, marami ang bumatikos sa malaking agwat ng edad. Ngunit habang lumilipas ang panahon, napatunayan nilang higit sa edad ang tunay na kahulugan ng pagmamahal. Sa bawat concert ni Freddie, laging nandoon si Jovie—hindi bilang tagahanga, kundi bilang haligi ng kanyang lakas.

Ngayon, habang sinusubukan ni Jovie na muling bumangon, dala-dala niya ang mga habilin ni Freddie bilang gabay. Ayon sa malalapit sa kanya, balak niyang ipagpatuloy ang ilang advocacy ng yumaong asawa, gaya ng pagtulong sa mga batang musiko sa mga probinsya at pagbuhay sa mga tradisyunal na tugtugin ng Pilipino. Gusto niyang ang alaala ni Freddie ay manatiling buhay, hindi lang sa alaala, kundi sa gawa.

Ang kwento nina Freddie Aguilar at Jovie Albano ay isa sa mga patunay na ang tunay na pag-ibig ay hindi matitinag ng panahon, ng agwat, o kahit ng kamatayan. Sa likod ng musika, ng kontrobersya, at ng tagumpay, ang kanilang pagsasama ay kwento ng dalawang pusong nagtagpo sa hindi inaasahang pagkakataon—at nanindigan hanggang sa huli.

Ngayong wala na si Freddie, nananatili ang tanong sa puso ni Jovie: paano ipagpapatuloy ang buhay kung wala na ang kabiyak? Ngunit sa bawat himig ng kantang “Anak,” sa bawat alingawngaw ng kanyang tinig sa radyo, alam niyang hindi kailanman siya nag-iisa.

Ang pag-ibig nila’y hindi natapos sa kamatayan—ito’y nagpapatuloy sa alaala, sa musika, at sa bawat patak ng luha ni Jovie.