Ang retirement party ng isang CEO ay karaniwang puno ng kasiyahan, alaala, at pasasalamat. Pero sa pagkakataong ito, ang kasiyahan ay muntik nang maging trahedya—at ang lahat ng ito ay nagsimula sa isang simpleng inumin.

Si Mr. Alvarez, 65, ay kilalang matagumpay sa industriya ng teknolohiya. Pagkatapos ng mahigit apat na dekadang serbisyo, nagpasya siyang magretiro. Upang ipagdiwang ang kanyang kontribusyon, nag-organisa ang kumpanya ng isang grand retirement party sa isang sikat na hotel sa lungsod. Dumalo ang lahat ng empleyado, kasamahan, at syempre, ang pamilya ng CEO, kabilang ang kanyang anak na si Miguel at ang fiancee nitong si Vanessa.

Si Vanessa, bagama’t kilala sa ganda at charm, ay may reputasyon sa loob ng kumpanya na manipulative at palaging nagtatangkang makuha ang gusto niya sa paraang hindi tama. At sa araw na iyon, nakita ng ilang saksi na may iniinom si Vanessa mula sa inumin ni Mr. Alvarez bago niya ito ibigay. Minsan sa mga ganitong party, ang mga pangyayari ay tila maliit na detalye lang—ngunit sa pagkakataong ito, maaaring nakatipid ito ng buhay.

Si Carla, isang matagal nang assistant ni Mr. Alvarez, ay napansin ang kakaibang kilos ni Vanessa. Hindi siya basta-basta na nagkakamali; sanay siyang magbantay sa paligid ng CEO. Nang makita niyang tila may isinuksok si Vanessa sa baso ng inumin ng CEO, agad niyang ginawa ang pinakamalapit na bagay na kaya niyang gawin—pinalitan niya ang baso ni Mr. Alvarez sa kanyang sariling hawak. Ang baso ni Vanessa, na may halong nakatagong kemikal, ay naiwan sa mesa at hindi na natuloy ang plano.

Pagkatapos ng ilang minuto, dinala ang inumin sa lamesa at handa nang inumin ni Mr. Alvarez. Hindi niya alam na ang simpleng pagpapalit ng baso ay nagligtas sa kanya mula sa isang napaka-delikadong sitwasyon. Si Carla, tahimik ngunit alerto, ay iniwasan ang posibleng trahedya sa paraang hindi napapansin ng sinuman.

Mabilis na kumalat ang balita sa party tungkol sa kahina-hinalang kilos ni Vanessa. Ang mga empleyado, bagama’t hindi sigurado sa detalye, ay nagulat sa kakaibang tension na bumabalot sa silid. Ang CEO, na hindi alam ang buong detalye, ay nagpatuloy sa kasiyahan, ngunit ang mga taong matagal nang nakapaligid sa kanya ay alam ang nangyaring malapit nang maging aksidente.

Matapos ang party, tinanong ni Miguel si Carla kung ano ang nangyari. Ipinaliwanag ni Carla ang kanyang obserbasyon at kung paano niya agad na napansin ang kahina-hinalang kilos. Napaluha si Miguel sa galit at sa takot na maimagine ang posibleng mangyari sa ama niya kung hindi siya nag-ingat.

Sa pangyayaring ito, malinaw na ang kabutihan at alertness ng isang taong walang kataasan sa posisyon ay nakapagligtas ng buhay. Isang simpleng aksyon—ang pagpapalit ng baso—ang naging dahilan kung bakit ang isang mahalagang tao ay patuloy na nakapaglingkod at nabigyan ng pagkakataong makapagretiro nang ligtas.

Ang lesson mula sa pangyayaring ito ay hindi lang tungkol sa ingat sa inumin o sa pagiging mapagbantay sa paligid; ito ay tungkol sa pagiging handa at may malasakit sa kapwa. Si Carla, sa kanyang tahimik na kabutihan, ay naging bayani sa hindi inaasahang paraan. At sa huli, ang retirement party na dapat ay puro kasiyahan ay nagtapos na may aral: minsan, ang pinakamaliliit na aksyon ang may pinakamalaking epekto.